زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حتمیت ضلالت (قرآن)





در این مقاله آیات مرتبط با حتمیت ضلالت معرفی می‌شوند.


۱ - حتمی بودن ضلالت‌



حتميّت ضلالت بر برخى امّتها و اقوام:
«وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ؛ما در هر امّتى رسولى برانگيختيم كه: خداى يكتا را بپرستيد؛ و از پرستش طاغوت اجتناب كنيد.» خداوند گروهى از آنان را هدایت كرد؛ و گروهى از آنان ضلالت و گمراهى دامانشان را گرفت؛ پس در روى زمین بگرديد وببينيد عاقبت تکذیب‌کنندگان چگونه بود!»

۲ - پانویس


 
۱. نحل/سوره۱۶، آیه۳۶.    


۳ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۷۱، برگرفته از مقاله «حتمیت ضلالت».    


رده‌های این صفحه : ضلالت | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.